Ring, Koji Suzuki

Εκδόσεις Οξύ,

Σελ. 254

To «Ring» του Ιάπωνα Koji Suzuki είναι το βιβλίο που αποτέλεσε την βάση για την ομώνυμη Αμερικάνικη ταινία και νωρίτερα για την Ιαπωνική (γνωστή και ως Ringu) όπου και οι δύο έλαβαν πολύ καλές κριτικές και θεωρήθηκαν από τις πιο τρομακτικές ταινίες, για πολλούς η Ιαπωνική κατατάχτηκε και ως μια από τις πιο τρομακτικές όλων των εποχών.

Επειδή το θέμα φόβος – τρόμος στην λογοτεχνία έχει γενικά απασχολήσει κριτικές, άρθρα , συζητήσεις κ.λπ. θα κάνουμε μια μικρή παρένθεση προκειμένου να θέσουμε την βάση της κριτικής.  Σε ότι αφορά το αίσθημα τρόμου  τα πράγματα είναι λίγο σχετικά. Αν στην μεγάλη οθόνη πιθανόν να είναι λίγο πιο εύκολο να τρομάξει ο θεατής καθώς η εικόνα είναι συγκεκριμένη, στις γραμμές ενός βιβλίου ο αναγνώστης είναι εκείνος που πρέπει να φτιάξει την εικόνα. Έτσι απαραίτητη προϋπόθεση είναι να θέλει κανείς να τρομάξει. Αν η ανάγνωση γίνει με χλευασμό, ή βιαστικά ή χωρίς την απόλυτη συγκέντρωση τότε μάλλον θα υπάρξει αποτυχία. Όπως και με όλα τα συναισθήματα που θέλει να μεταδώσει ένας συγγραφέας, για να τα βιώσουμε πρέπει πρώτα να τα δεχτούμε. Φυσικά μια επιπρόσθετη συνθήκη ακόμη και όταν συμβούν τα παραπάνω είναι τα βιώματα του αναγνώστη. Για παράδειγμα σε μια σκηνή εγκλεισμού σε ένα πηγάδι σε άλλο βαθμό θα φοβηθεί ο κλειστοφοβικός και σε άλλο κάποιος που δεν έχει αντίστοιχα προβλήματα. Οπότε ο ρόλος του συγγραφέα και το πόσο θα κάνει την διαφορά ξεκινάει μετά τις παραπάνω συνθήκες.

Για τους λάτρες των ψυχολογικών (και όχι μόνο) θρίλερ λοιπόν, το «Ring» είναι σαφώς μια εξαιρετική πρόταση, γεμάτη αγωνία, φόβο, τρόμο, μυστήριο, κοφτές υποβλητικές σκηνές,  κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, συναισθήματα που λαμβάνουν χώρα στο θολό και αλλοτριωμένο αστικό και επαρχιακό τοπίο της σύγχρονης Ιαπωνίας.

Από το οπισθόφυλλο:

Ο Ασακάβα είναι ένας επιτυχημένος εργασιομανής δημοσιογράφος σε μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Ιαπωνίας. Όμως, ακόμα τον κυνηγά το μόνο λάθος στην καριέρα του: η υπερβολική του ενασχόληση με ένα άρθρο για τον αποκρυφισμό. Ο ξαφνικός, ανεξήγητος θάνατος της ανιψιάς του τον αφήνει αδιάφορο... μέχρι που μαθαίνει ότι το βράδυ του θανάτου της, την ίδια ακριβώς ώρα, πέθανε στο Τόκιο και ένας άλλος έφηβος από καρδιακή προσβολή. Ο Ασακάβα αρχίζει να ερευνά την υπόθεση με τη βοήθεια του Ρουίτζι, ενός παλιού εκκεντρικού συμμαθητή του. Οι δυο τους οδηγούνται από τη μητρόπολη του Τόκιο, όπου βρίθουν οι φόβοι μιας σύγχρονης κοινωνίας, στην επαρχία της Ιαπωνίας -σε ένα ορεινό τουριστικό θέρετρο, σε ένα ηφαιστειογενές νησί και σε μια επαρχιακή κλινική- που τη στοιχειώνει το παρελθόν. Η αναζήτησή τους καταλήγει στα ίχνη μιας καταστροφικής δύναμης που θα επιβάλει στον Ασακάβα το δίλημμα: να σώσει την οικογένειά του ή την ανθρωπότητα;

Όσοι μας διαβάζουν θα γνωρίζουν ότι παρόλο που αγαπάμε και σεβόμαστε την Αμερικάνικη λογοτεχνία συχνά αναζητούμε έργα τα οποία να αποτελούν μια εναλλακτική πρόταση τόσο σε ότι αφορά τις εικόνες και τους χώρους που διαδραματίζεται η πλοκή όσο και στην καθημερινότητα και την κουλτούρα των ηρώων. Είτε απλά ως ποικιλία και αλλαγή «παραστάσεων» είτε ως εμβάθυνση σε μια άλλη κουλτούρα, η Ιαπωνική λογοτεχνία είναι η καλύτερη κατά την γνώμη μας επιλογή για όσους συμμερίζονται αυτή την άποψη. 

Ο Suzuki γράφει γρήγορα, κινηματογραφικά, αλλάζει τις εικόνες συχνά με ροή εξελίσσοντας  πλοκή τύπου «νουάρ», ενώ φαίνεται να έχει μελετήσει καλά την δομή του έργου του αφού δεν υπάρχουν κενά ή αναπάντητα ερωτήματα κάτι που συμβαίνει συχνά σε έργα τρόμου, όπου πολλές σκηνές μπαίνουν μόνο για να τρομάξουν και στο τέλος αφήνονται ανεξήγητες. Οι λάτρες του σπλάτερ θα απογοητευτούν καθώς δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου σκηνές αίματος και όσες υπάρχουν έχουν άμεση σχέση με την υπόθεση και δεν δίνεται ιδιαίτερη έμφαση.

Ξεκίνημα ανάγνωσης μιας εναλλακτικής λογοτεχνικής σχολής; Αγάπη για τα ψυχολογικά θρίλερ; Επαφή με το υποβλητικό  αστικό και επαρχιακό Ιαπωνικό τοπίο; Όποια και αν είναι η αφορμή το  «Ring» θα σας αποζημιώσει!